Zaparcie się św. Piotra (obraz Rembrandta)
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania | |
| Medium | |
| Wymiary |
154 × 169 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Zaparcie się św. Piotra (hol. De verloochening van Petrus) – obraz olejny na płótnie holenderskiego malarza Rembrandta z 1660 roku, przedstawiający nowotestamentalną scenę opisaną w Ewangeliach.
Głównym tematem dzieła jest zdrada Piotra Apostoła[1] zapowiedziana przez Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy. Piotr gestem lewej ręki zaprzecza oskarżeniom osób spotkanych u Kajfasza. W scenie pojawiają się, oprócz oświetlonego jasno Piotra, służąca i dwóch żołnierzy w zbrojach. W tle po prawej stronie skuty Chrystus obracający się i spogladający na Apostoła[2].
Obraz jest sygnowany: REMBRANDT 1660. Ma rozmiary 154 × 169 cm. Do kolekcji muzealnej trafił wraz z Portretem Tytusa w stroju mnicha 10 lipca 1933 roku, odkupiony od Związku Radzieckiego. Wcześniej, od 1781 roku stanowił część kolekcji Ermitażu. Muzealny numer katalogowy SK-A-3137[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mt 26,31-35, Mk 14,29-31, Łk 22,33-34, J 13,36-38.
- ↑ a b The Denial of St Peter, Rembrandt van Rijn, 1660. www.rijksmuseum.nl. [dostęp 2020-09-03]. (ang.).